- blåbär
- substantiv
1. blåbær (grønsager, frugt, bær, nødder, krydderier)
Blåbär växer på en liten buske kallad blåbärsris
Blåbær vokser på en lille busk, der kaldes blåbærbusk2. uerfaren person, amatør, nybegynder (humoristisk) (hverdagssprog/slang)Sammensatte udtryk:blåbärskräm; blåbärssaft; blåbärssylt
blåbærsgrød; blåbærssaft; blåbærssyltetøj
Svensk-dansk ordbog. 2014.